Vrijdag 2 juni 2017 naar Kotor
Het is warm als we om 9u15 vertrekken. 20°C Dat zit al goed.
We rijden de straat van het hotel uit en pikken de route van gisteren terug op. Vanaf de eerste meter alweer mooi bochtig, heerlijk. Niets is beter om de dag mee te beginnen. Het stuk van Kolasin naar Podgorica is heel mooi.
Na Podgorica rijden we door National Parc Skadarska Jezero. In Virpazar zien we een bordje ‘Panoramic view’ in de richting van Godinje. We verlaten de route en volgen dit. We komen idd op een plaatsje waar we een mooi overzicht hebben.
Na enkele foto’s rijden we terug.
We drinken iets op een terrasje in Virpazar en als we vertrekken, passeren we opnieuw aan een treinspoor. Omdat er vlak achter het spoor een kruispunt is dat we over moeten stop ik voor de spoorwegovergang (het is een spoorwegovergang met slagboom en lichten). Maar goed dat ik dat doe, want vanuit onze linkerkant komt een trein afgereden. Slagboom beweegt niet, geen geluidssignaal of licht. De trein komt aan matige snelheid aangereden, maar ik ben er zeker van dat we die met ons FJR’ke niet van het spoor gaan rijden mocht het tot een botsing komen.
Let op de stand vd slagboom op de foto :yellow_42:
Ondenkbaar in België! Hier de normaalste zaak vd wereld.
We rijden verder over de E65 in de richting van Petrovac, een mooi kustdorpje met heel mooi strand.
Na enkele foto’s en een terrasje rijden we verder naar Sveti Stefan, ook heel mooi!
Via Budva rijden we naar Kotor alwaar we onze bagage afzetten aan ons hotelletje. Daarna rijden we naar Lovcen. Wat een mooie weg; het uitzicht op de baai van Kotor is heel mooi.
De weg naar de top van Lovcen is zowat de mooiste weg die we tot nu toe gereden hebben. Zalig.
Daarna de 462 trappen in het gezelschap van onze kersverse vriend Zvone, die uit Split komt en met z’n motor naar Albanië geweest is.
Google zeker eens naar Lovcen, knap (ik ben te tam om zoveel foto's te uploaden)
Zvone gaat voor ons een bandenwissel regelen in Split. Leuk.
Onze FJR is echt een bandenvreter, en het warme weer doet de banden zeker geen goed.
Als we de trappen terug afdalen maken we kennis met Willy uit Roemenië. Hij heeft z’n fiets mee de trappen opgsleurd. Hij vraag ons of we een foto van hem willen nemen.
Hij vraagt ons van waar we komen en hij vraagt ons of we de Transfagarasan highway al gedaan hebben in Roemenië. Straf, want de Transfagarasan staat zeker nog op onze bucket list.
De afdaling van Lovcen is heel erg mooi, we rijden nu naar Cetinj maar dat is een beetje tegengevallen. Dan via de R-1 terug naar Kotor. Wat was dat? De weg was onderbroken. Ik kan fout zijn (dat zullen de beelden van onze actioncamera uitwijzen) maar ik heb geen bord met de aanduiding ‘werken’ gezien.
Bij werken van deze aard is het wenselijk dat men de weg afsluit. We hebben een stuk onverharde weg gehad, hoho, nie normaal.
Hahahahaha, wat een avontuur. Met deze beelden gaan we nog een tijdje lachen.
Zaterdag 3 juni 2017
Vertrek in Kotor met bestemming Mostar. We rijden de baai helemaal rond via Kamenari in de richting van Kroatië. Er is intussen een gigantisch groot schip aangemeerd in Kotor.
Aan de grensovergang Montenegro – Kroatië is het druk, aanschuiven. Alweer beseffen we hoe gemakkelijk we reizen binnen de E.U. zone.
De bus die voor ons stond stonk enorm; de uitlaatgassen blijven inademen tot we aan het douaneloket zijn is geen optie. Effe voorbijrijden en de chauffeur zeggen waarom.
Die begreep geen Nederlands, Engels, Duits of Frans. Gelukkig verstond de reisbegeleidster (ferme griet!) ons wel en begreep ze waarom we voorgekropen zijn.
We schuiven samen met een FJRrijder uit Portugal aan. Volgens hem hebben we een goede smaak qua moto
Na de grenscontrole via de kustlijn naar Dubrovnik. Onderweg zien we een bordje ‘Sokol Grad’. Blijkt een oude burcht te zijn. We volgen dit bordje en bezoeken dit oude gebouw.
Prachtig uitzicht. Helaas komen er wolken opzetten en begint het lichtjes te regenen. Dan maar terug de route richting Dubrovnik verderzetten.
We houden in Dubrovnik halt om eens door oude stadsgedeelte te wandelen. Het is broeiend heet. 35°C.
Zalig in motorpak tussen de zomersgeklede mensen flaneren.
We eten er een ijsje en rijden verder richting Mostar.
Als we in Slano de mooie glooiende kustweg verlaten komen we aan de grenspost van BIH. We merken meteen het verschil qua wegdenk. We rijden we over een ‘single track’ die aan herstelling toe is. Ik slalom van put naar put....
Op een gegeven moment passeren we aan een meer, en in dat meer staan her en der bosjes. We maken er enkele foto’s van want een beeld zegt meer dan 1000 woorden.
Als we in Mostar aankomen hangen er donkere wolken boven de stad. We willen de straat van ons hotel inrijden maar…. Er zijn wegenwerken en we moeten serieus omrijden. En dat terwijl we het hotel zien liggen op 100m! Zonder deze wegenwerken hadden we het hotel droog bereikt. Murphy besliste echter anders. We krijgen weer een flinke plensbui over ons heen. Gelukkig kunnen we nu wel ons regenpak aandoen, waardoor we droogblijven. Aan ons hotel aangekomen lijkt het of dit hotel gesloten is. We bellen aan en een hele vriendelijke dame trotseert onder haar paraplu de regen om ons te helpen. We maken een praatje met haar en het is al snel laat…… te laat om deftig te gaan eten. Dan maar een ‘snelle hap’.
Zondag 4 juni 2017
We staan om 6u op om naar de oude brug van Mostar te wandelen zodat we er in alle rust enkele foto’s kunnen maken.
Blijkbaar geen moment te vroeg, want nadat we enkele foto’s gemaakt hebben bleek dat er nog toeristen hetzelfde gedacht hadden. Enkele vrijwilligers van de brandweer was er ijverig in de weer om de brug en de straten proper te spuiten.
Na het ontbijt hebben we ‘toerke’ gereden, deze rit hebben de de TT van Herzegovina genoemd. We waren inrichter en enige deelnemer!
Amai wat was me dat een ferme rit. Er was weinig verkeer en het parcours was enorm bochtig. Uiteraard weer zeer mooie plaatsjes gepasseerd, hele mooie natuur.
Maar goed dat we Svone gevraagd hebben om voor ons in Split een setje banden te arrangeren
Onderweg hebben halt gehouden aan de Kravica watervallen. Stukje gezwommen, heerlijk.
Na de verfrissende duik rijden we terug richting Mostar. Onderweg worden we in een dorpje door een local hero op een scootertje voorbijgestoken. Hij waande zich de held van de maand, op z'n scooter een zware motor inhalen, cool.
Hij gaf gas alsof hij binnen enkele seizoenen in de voetsporen van Rossi ging treden.
In z'n tshirtje reed ie dik 100 km/u en hij keek geregeld achterom 'volgt ie nog?'.
Zelf ook jong geweest, dus ik haal hem niet in, en geef hem de indruk dat ie te snel gaat voor ons.... ik blijf op een afstand van hem en hij geeft het beste van zichzelf in de bochten, heerlijk om te zien
Terug aan genomen in Mostar hebben we gegeten bij Cevabdzinica Tima Irma; dit stond op Tripadvisor vermeld als het beste restaurant van Mostar. En we weten waarom. Heel goed gegeten, heel gezellige sfeer. Aanrader!
Getuige hiervan: het plaatje van m'n mixed grill!! Geloof me, ik heb aardig moeten harken om dat op te krijgen!!!
Als we terug naar het hotel wandelen worden we door een oudere man aangesproken, hij heeft enkele plastieken zakjes gevuld met paprika’s en wil deze verkopen. Lekker, maar zo veel? Geen tijd om paprikasoep te maken. Ik zeg neen, maar z’n blik verraad dat hij liever wil verkopen. De man is sjofel gekleed en omdat we al meermaals opdringerige bedelaars (de typische zigeuners die je overal ziet) weggestuurd hebben wil ik hem iets geven. Hij doet tenminste moeite om aan geld te komen.
Ik draai me om en ga terug, maar hij wil geen geld. Hij wil me voor een handvol kleingeld een zak paprika’s meegeven. Ik zeg hem dat we op ons scheurijzer geen plaats hebben, en hij weigert het geld. Hij is precies een beetje in z’n eer gekrenkt dat ik m geld wil geven, ik laat hem.
Maandag 5 juni 2017
Bye Bye Mostar. Ons blitzbezoek aan Dubrovnik laat me niet los. We rijden terug.
We passeren onderweg in Ston dat aan het begin van het schiereiland Peljesac ligt, alwaar de 'Europese Chinese Muur staat'. Mali Ston.
Aangekomen in Dubrovnik zien we alweer dezelfde oude man op een stoel zitten met een kartonnen bordje ‘Rooms’.
Aangezien we nog geen slaapplaats hadden en graag een plaatselijke inwoner wat inkomsten gun draaien we om. Fifty joero, come look come look. Grappig. We gaan mee kijken nadat we onze motor onder de druivelaar mochten zetten. Prachtig zicht over Dubrovnik.
De aangeboden kamer is klein, heel klein, maar het is best doenbaar. Aangezien we op booking.com de prijzen van Dubrovnik gezien hadden besloot ik om vrouwtjelief te overhalen om bij Miro te blijven.
Aangezien Miro ons wou rippen door €10 pp voor een ontbijt te vragen hebben we dat gelaten voor wat het was. Hij was opgelucht. Waarschijnlijk vraagt hij zoveel om te mensen te ontmoedigen.
Nadat we gedoucht hebben gaan we enkele honderden trappen naar beneden om in het oude Dubrovnik te gaan eten. Leuke terrasjes, gezellig. Wij zijn blij dat we teruggekomen zijn.
Maken na het eten een praatje met 2 dames uit Nieuw-Zeeland. Fijn verhaal. Ze zijn jaloers op ons omdat we kunnen reizen zonder het vliegtuig te moeten nemen.
Na het eten flaneren we nog wat door de oude stad. We gaan naar de oude omwalling en genieten er van de mooie zonsondergang.
Wat hebben we het goed..... genieten!
Dinsdag 6 juni 2017
Als we willen vertrekken ga ik naar Miro om af te rekenen. Ik had enkel Kuna’s maar hij wil perse Euro’s. Vraag me niet waarom. Kuna is de lokale munt, en we zaten zo goed als door onze Euro’s heen dat ik hem zeg dat ik met Kuna wil betalen. Hij kan niet teruggeven zegt hij. Raar.
Hier zit weer iets achter. Zeg hem dat het Kuna’s zijn of met betaalkaart. Betaalterminal heeft hij niet en hij heeft geen Kuna’s om te wisselen. Ik maak me een beetje boos en zeg hem dat ik de bagage in de koffers van de motor ga steken en dat hij intussen tijd heeft om wisselgeld te zorgen, zoniet kan hij achter z’n geld fluiten. Hij was boos.
Als we alles klaar hebben ga ik terug, en raar maar waar, zonder dat hij weggeweest is ligt er wisselgeld op ons betalingsbewijsje klaar.
Aangezien hij zich serieus had zitten opjagen had ik gezegd: film eventjes dat ik hem Kuna’s ter betaling wil aanbieden. Toen hij dat zag was ie stil. Hij draait zich om en gaat weg. Rare typ. (strekevent begot!)
We vertrekken richting Split om nieuwe banden te laten leggen.
Onderweg zien we een busje met een wel zeer bizar opschrift....
er zal een markt voor zijn in Kroatië
In Split laten we een nieuw setje banden leggen, in de zaak waar we terechtkomen is men zeer vriendelijk en behulpzaam.
Om de een of andere reden had ik er meteen vertrouwen in dat onze motor hier in goede handen was.
De monteur deed zijn best om Engels te spreken en ging heel secuur te werk.
Om de een of andere bizarre reden willen we daarna op onze nieuwe banden doorrijden naar Roemenië.
De Transfagarasan willen we al langer doen, en van thuis uit is dat wel heel ver. Nu is het 2 dagen doorbijten. Om 14u30 is de moto voorzien van nieuwe schoenen en we kopen 2 nieuwe gele fluohesjes en we gaan de snelweg op en volgen de snelste route naar Fagaras. Zot! :yellow_39: :yellow_39:
Na een dikke 500 km gaan we een hotel zoeken Nog nooit een probleem geweest; ditmaal wel.
Het is bijna 22u als we in Sobe Hermelin arriveren. We zitten in het plaatsje Popovača (dit is volgens mij het Kroatisch voor hol van pluto).
Een zeer vriendelijk boerinneke laat ons binnen, de eerste indruk is OK. We nemen de kamer, en ik doe m’n vest uit om terug naar beneden te gaan om de bagage te halen. Ik kom terug boven en m'n liefste zegt me dat de kamer niet zo proper is als we op het eerste zicht vermoedde.
Damn. Effe oppe tanden bijten, want het is al laat en we zijn moe.
Noteer dit, zodat je zeker weet dat je hier
NIET moet zijn :yellow_55:
Woensdag 7 juni 2017
Na een nachtje tobben zeg ik ’s morgens dat het me verstandiger lijkt om de Transfagarasan toch maar te laten voor wat het is. Zo een grote omweg, zonder enige voorbereiding.
Er is in die buurt zoveel meer dan enkel die pas. We nemen de beslissing om onze reis zoals ze gepland is verder te zetten. We rijden binnendoor terug richting KRK. Het is de eerste keer deze reis dat het fris is. Slechts 15°C bij vertrek, dat zijn we niet gewend.
Onderweg passeren we een opvallend ooievaarsnest. Prachtig.
Jullie vragen zich waarschijnlijk af hoe het komt dat ie niet uit z'n nest valt. Schijn bedriegt. Ik krijg de foto hier niet goed weergegeven.
We rijden verder richting KRK alwaar we rond 13u arriveren.
Amai dat was een mooi bochtig parcours. In KRK eten we in de oude haven, heerlijk.
Restaurantje is Konoba Corsaro. Beste tonijnfilet ooit gegeten in Kroatie
Ziehier het uitzicht dat we hebben terwijl we eten.
Tijdens onze maaltijd krijgen we gezelschap van een grote meeuw, die wel heel erg dichtbij kwam. Aan de reactie van de obers te zien was het een vaste klant
Aangezien we gisteren na de bandenwissel te laat waren om KRKA te bezichtigen zijn we na ons middagmaal naar Zaton gereden. De kustweg is adembenemend. Grote mooie weg, goede asfalt, mooie zichten, prachtige overzichtelijke bochten. Genieten!!
Onze Schotse vriend David raadde ons hotel ‘The Admiral’ aan. Hij verbleef er vorig jaar. En ja, het hotel is goed! De kamer met zicht op het water is dik in orde.
We blijven hier 2 nachten en we geven ons vuil wasgoed af want we zitten weer bijna door onze voorraad heen.
Donderdag 8 juni 2017
Na het ontbijt naar KRKA. Met de boot naar Roski slap en onderweg effe halt houden op het eilandje Visovac.
Op het eiland wacht een gids ons op; hij geeft wat uitleg over het eilandje: leuk om weten.
Vlakbij Roski slap stopt de boot en we eten er iets.
Spijtig dat we niet weten dat er vanalles leuk te doen is op wandelafstand want de halte duurt te lang en we hebben er onze tijd een beetje verprutst.
Na de boottocht doen we de KRKA wandeling, deze gaat over een houten looppad door het bos naar de grote watervallen. Hier mag je zwemmen. Spijtig dat ik dit niet wist anders had ik zwemgerief meegebracht.
Als we terug aan de motor zijn rijden we nog door naar Manojlavac slap maar dat was zo moeilijk te bereiken, dat hebben we gelaten voor wat het was.
’s Avonds eten we in het restaurant Porat, gelegen naast The Admiral, en dat is ook heel goed meegevallen.
Zicht op de baai, prachtige zonsondergang. Damn, life’s good!
Vrijdag 9 juni 2017
Vertrek uit Zaton, richting Slovenië. Omdat de kustweg van woensdag zo mooi was, rijden we terug langs deze weg. Heerlijk.
We verlaten Kroatië en rijden verder richting Celje.
Zeer mooie glooiende wegen. Me like!
We houden halt in Novo Mesta om te overnachten. We komen er terecht in Hotel Gedzo. Dit is alweer een aanrader. Mooie recent ingerichte kamer, lekker eten, vriendelijke uitbater…. Top !
Na alweer een overdaad aan bier gaan we moe maar voldaan slapen.
Zaterdag 10 juni 2017
We rekenen af in Hotel Gedzo en we krijgen er een fles wijn cadeau. Niet meteen praktisch om mee te nemen als je met de motor bent, maar die vriendelijke man zijn cadeau weigeren is not done.
Op weg naar Celje om het kasteel te bezoeken. De weg is net als gisteren zeer mooi om met de motor te rijden. Op pakweg 20km van Celje is het schermpje van onze GPS maagdelijk blank.
Er staan geen wegen op. Vreemd...
Aan het kasteel aangekomen neem ik de laptop er effe bij om kaarten in te laden terwijl de wederhelft de rondgang van het kasteel maakt. Na 3 tassen sterke koffie zijn de kaarten opnieuw ingeladen. Alles werkt weer. Misschien toch tijd voor een nieuwe Zumo of TT rider?
Nadat ze het kasteel gezien heeft zetten we de koers verder. Alles in Slovenië is mooi en bochtig.
Onderweg halt gehouden voor een Sloveense Smorn (kaiserschmarrn).
We bestellen elk een portie en de ronde goedlachse serveuse zegt ons dat de porties vrij groot zijn, dat we met 1 portie toekomen.
OK, 1 portie dan.
Amai. 1 portie krijgen we met ons 2-tjes al niet op. Hier kan je met 4 personen van eten!
Daarna rijden we via Tolmin naar Bohinj alwaar we naar Slap Savica gaan.
Nu rijden we verder, het Triglavski Narodni park Bled binnen.
Een mooi weerzien. We arriveren in Penzion Kaps. Ook een aanrader. We hebben een studio op wandelafstand van het pension.
Er is een groot terras met zicht op het eilandje van het meer van Bled (Blejsko jezero)
Na een verfrissende douche wandelen we het centrum in voor een cocktail en een pintje op een terrasje.
